One Same Solemn Affair: Two Weddings in Three Days!

(Our Love Story Unfolds..)

No special title nakalagay sa invitation nila. Siyempre, as December 16 approaches, I don’t know what to expect. Well, alam mo naman siyempre how the wedding works. Church then reception plus some programs and a lot of photos. Of course, iba yun kay Igz at yun ibang wedding na napuntahan ko. Nafeel ko parang umay na ko. Hahaha Maybe, I should take my turn. =)

However, si Doc muna at eto pa naka abang si Rheg sa Feb. Mabuti February si Rheg, talagang masasawa na ko sa kasal pag sumabay pa siya ng December. Hehe I frankly asked Doc kung bakit sa dami ng date sa December eh sa 16 pa. Sabi niya anniv daw kasi nila ni Tin. Sabagay, madaling tandaan pag tagal. Hehe

Monday night wala naman ako special na ginawa, I did was sleep early kasi alam mo naman si Doc, bawal malate sa call time na set niya. Mahirap na. hahaha Tuesday morning, everything is set at hinihintay ko na lang si Igz. Himala si Rheg di pa late or maarte, kasi si Doc na ikakasal, mahirap na madelay o malate, alam niya kasi mangyayari. Yari siya. Hahaha Igz and Shayne are available, then Khaye, later na makasabay sa church na kasi sa umaga may event ang company niya.

We went sa Sulo hotel in QC. At last, a wedding that so near at my place. A first! Hahaha Ah, ayun na, mabuti pala eh ayos ang coat ko, at may libreng tie pa pala bigay si Doc. Pink color pala ha. Surprisingly, naiwan ko naman ang invitation. Bwiset. Hahaha Pero mabuti na lang entourage ako. So, another surprise na marunong na ko magtali ng tie. Di nga lang perfect triangle pero tama naman. Aba ako agad nag tie sa Groom. Hahaha At kay Sir Rheg, si Igz ok na.

Si Doc relax lang pero medyo stress kasi naman, naiwan yun susuotin niya sa kasal! Di pa kami makapagpicture because of the delay, pero chill pa din si Doc. Kami naman, kwentuhan kasama yun ibang friends ni Doc. Sa baba pala ng hotel yun ladies entourage although di naman namin nakita until sa church. After some hour, dumating na at last ang damit ni Doc at kita naman kay Doc ang excitement and well, happiness. Never had an anxious moment, ah meron pala later.

Aba, bilis magbihis ni Doc at ayun na, simula na ng mga picture at kaunting presentation. May “game over” post pa nalalaman to si Doc ha. Hahaha Geez.. Then pinahirapan namin si Doc na entrance vid niya, pinatalo namin siya eh. Hehe Pero game naman si Doc. At ang nakakatawa sa lahat, aba may shot pa kailangan gawin. Black Label miniature pa! Mukhang masisira na ang 2 taong di umiinom. Hahaha Well, may posing kuno at nung game na at binuksan yun black label, amoy pa lang alam kong malakas to at di ko kaya. Hahaha Dumaan lang sa dila ko, ok na. Pero lintek si Doc, inubos! Hahaha Siya na mismo nagsabi kahit di ishot ok lang, aba siya pala uubos! Hahaha Kahit may coke na kasama, di na!  May survival kit pa pala bigay si Doc, mineral water at maraming matamis. Makakain din yan. Haha

Dumeretcho na kami sa church, sa may St. Joseph ata sa greenhills, parang napuntahan ko na siya na wedding din pero nakalimutan ko lang kanino. Anyway, ayun, sa galing magdrive ni Igz, nauna kami sa place at kami pa tinanong ni Doc saan ang daan namin. Grabe naman kasi sa EDSA, basta EDSA hanggang Pasay ata ang trapik that time! Diyos miyo. Hahaha Pero grabe ang trapik, yun mga shortcut dinaanan namin, ganun din, paano greenhills, pag December, no choice kung hindi mag tiis sa lintek na traffic.

Dagdag mo pa ang ulan pero paambon-ambon lang naman at may surprise guest pa na si Corps Commander, este JC pala. Hahaha Akalain mo bibisita lang siya sa wedding, naging ring bearer pa! hahaha Para kasi magoopera pa din so malabo makarating on time, si JC bigla kinuha. No choice siya. Haha

Dumating sila Doc and other guests kasi iba dinaanan nila at nung malapit na magstart yun wedding. Mukhang di nagiging calm si Doc, aba kailangan na namin pakalmahin ng kaunti si Doc. Paano yun convoy ni Tin eh sa EDSA ata dumaan. Hahaha Kaya ayun, sobrang traffic. Nagiinit na si Doc nung nasa aisle na siya and most of the entourage. Sabi naman, darating din yan Doc! Ano ka ba. Hehe

Few minutes later, may signal na yun coordinator na pwede na magstart. Despite, well yun iba nasa entourage eh natrapik, we proceed. Eto, sa tagal namin friend si Doc eh ngayon ko lang nakita na buong araw eh naka ngiti siya ha! Kahit stress or medyo confusing, aba kalmado lang at relax. This is indeed the happiest day of his life! Si Tin eh pag lakad ng aisle, teary eyed na. hehe Pero wala na din yun stress from the past days and now, blooming! Wow. Hehe Then, the wedding started. As usual same routine but this time different! Aba, after ng Gospel, deretcho vows na! Feel the rush ata si Father.

Pero, sa dating ng vows, si Doc eh talagang sundalo, always ready. May speech na inahanda at higit sa lahat, composed. Hahaha Very lovely at creative ha. Swak si Doc! Si Tin, as all the time na kasama namin eh mas matapang kay Doc minsan. Hahaha Dito, wow, lady ang dating and yeah, cried for joy as she is giving her lovely speech! Good job for both of them. Si Doc, abot tenga yun ngiti eh. Hahaha

Dahil sa sobrang bilis ng ceremony eh pati kami nagulat at pagkapicture with the group sa church, nauna na kami. Nakalimutan pa pala namin yun picture taking sa labas! Hahaha Kaya tumawag pa si Doc at hinanap kung nasan kami. Si JC, ayun kahit yayain namin siya sa kainan eh may pupuntahan pa daw na party sa office niya kaya di nakasabay. =(

Anyway, papunta sa Gazebo Royal was a lot easier, siyempre ibang daan pinuntahan namin and of course, una na naman kami! Hahaha

Sa sobrang una kami at atat, ginugulo yun starbucks booth kasi nakakuha kami ng libre frappe! Unfortunately, 3 lang sa min meron, yun  dalawang kasama namin, others. Hahaha Pero bumawi naman sa crackers at sweets na nakahanda agad para di mainip ang bisita. Ok yun gimik na yun ha. Hehe

Well, dahil medyo matagal pa ang bagong kasal, ano ano na pinaguusapan namin on top pa sa mga booths available. One sad thing, that photo booth failed! =( Natawa na lang kami kung ilan beses kami nagpapicture, waley naman. Hahaha

Other than that, ok naman, service is great despite, ehem, around 270 guests! Second largest number of guests napuntahan ko in a wedding. Great thing, unang table kami. Bwahaha Well, after ilang plato na biscuits at ilan baso ng tea ininom namin, aba sa wakas, nandito na ang newly wed couple!

Of course, as usual, the routine except no doves pero kakatuwa yun first dance ha. Parang si Doc di naman dancer nung HS/college ha, biglang napasayaw na sa wedding?! Hahaha Si Tin effort din kaso iba ata nagpractice si Doc. Of course, don’t forget the speeches ng respective families at guests, kahit si Igz eh napasalita. Hahaha Mabuti di si Rheg. Hahaha

Then, always, the last part… Eto eh paghipan ng lobo, grabe, nanghina ako tapos ayun, mabuti mabilis yun laro at wala na. haha Talo talaga. Ok lang, eh di talaga ako pang singles game. Pero di ibig sabihin puro talo ako. Nanalo na ko isang beses dun sa singles game, dun pa kay Arman ata na wedding niya, kaso di ako makadiskarte, nakabantay ang parents ng girl. HS pa ata eh. Hahaha Anyway…

Ah, wag siyempre kalimutan ang fuds!!! Masarap ang fish fillet at yun inihaw na angus beef! Bwisit, di na ko nakabalik. Hahaha Di nga ko umabot sa dessert. Nakakatawa nga, yun waiter nagaalok ng fundador, tumatanda na talaga tayo. Hahaha Tapos in the end, heart warming message ng couple and thankful to make the event happen fruitfully. Noong nakita ko mga ninong, mukhang mga general, eh medyo ingat na. Mahirap na masemento. Hehe

It was a fast and fun wedding. Fast kasi from the wedding sa church hanggang sa program, eh dami nangyari yet not really dragging. Nagulat nga kami, yun time na pauwi na kami, aba nauna natapos yun wedding. Haha

We went home safely and easily kasi madali lang naman ang traffic.

Hay, how fast the time flies na kasama kay Doc. Dati nagaaral lang ng Med tapos yun pumasa siya and nag practice na, aba di siya nagbago. Sa CRAP, siya yun pinakasimple. Although they might not agree but I still feel he is simple and humble. Naks. At palatawa. Hahaha I mean, from the times na sa grupo na kailangan niya ng tulong, hanggang sa times na kami na humihingi ng tulong at may times pa na siya pa magooffer ng tulong eh iba na talagang to Doc. Kaya dapat talaga, I mean that’s the reason why na tumagal sila ni Tin, siya na mismo magbibigay. =)

Pero siyempre kailangan pa niya magimprove sa ibang bagay, lalo na sa pagpapasaya ha. Hehe Saka we hope he’ll find the best speciality. Eh medyo alat ata siya pero with the support ni Tin eh makakamtan di lang yun gusto niya, naku para yan sa kanila ni Tin. For Tin, just continue have faith kay Doc, siyempre love, di naman mawawala yun at hope na lagi binibigay ni Doc. Parang DOTA lang yan, di pa tapos ang laban pag sira na ang world tree! Hahaha

At most of all, both of you should well, learn to give way for each other. That’s the reason why they lasted for 8 long years! I know sa marriage, malaking key yan and they will need more being level or humble for each other. =)

For both of you, your love will bring you to the Moon and back…

I don’t know what that means. Hehe

Well, next is the R sa CRAP, sa Feb pa naman. Hay mabuti naman. Hahahaha Wag kaya ako pumunta, alam ko naman mangyayari, yun vows at yun pagiging John Lloyd na hayop na to este ng best friend kong to. Hehe

Everytime I stare those couples at the altar, or seeing them dance or just drinking wine together.. I felt mixed emotions. Jealous of course but when I think my situation.. Wala na inggit. Hehe Very happy as I can see them full of love and grace. Kung baga, like the other weddings na napuntahan ko, they can survive whatever trials or struggles they’ll face. It’s like once you have each other, it’s a good start to move forward.

It’s sad na siyempre, a lot times na di naman pwede lagi kami magkasama na, or less frequent those days of playing DOTA, or get together sa bahay na kaming apat lang or kahit going out, unless they want to. I bet that will happen less. Kaya naman masasabi  ko time well spent nung mga days or events na magkakasama kaming apat. Haha Although may mga bagay or places na di pa namin napupuntahan kaming apat eh mangyayari pa din, yun nga lang may mga ehem.. Guwardiya Sibil. Hehe Unless they trust us. Hahaha

See, how mixed my emotions are? More time for me to be alone or go to my other close circle of friends. Damn, I’m lucky to have a lot of friends. But CRAP is unreplacable, irrevocable and most of all, unseparable. =) Come to think of it, what the hell we became close? Hahaha

Love for me, quite elusive. Indeed, I tried to search one these past years. Kung di naman pwede, inaalat naman. Busy, or worse nawala pa. Darn.. Hay, but they thought it’s always my “standards”.. Nah, these past years, preference na lang. hahaha More balance with to think and to feel love. Siguro I don’t believe in love at first sight. That was proven after someone refers to me. Hehe Saka these past years, priorities and goals change but siyempre di naman dapat mawala yun ang pagkaroon ng sarili kong pamilya. It’s one of my dreams… Kahit tumanda na yun mga pamangkin ko. Hahaha I’ll have my own family and yes, girlfriend muna. Chill lang. =)

I believe love should not only involves attraction but also evolution for both you. Whatever you want to grow between both of you is up to decide.

Importante naman pagtagal eh kung nararamdaman mo na pag yun kabiyak mo na nagpapaligaya sayo kahit sa maliit na bagay o sa simpleng bagay na may pagmamahal, yun na ang oras na magisip na mag asawa. Tama nga na pag aasawa eh di lang sarap, kung hindi maraming hirap pero ang importante ang masaya eh paano niyo nalalagpasan ang hirap tungo ginahawa. Madaling sabihin, mahirap gawin..

Kaya ako, siguro I’ll enjoy being single the best I can then at the same time, find someone again who will simply love me as I am. Always.

Actually, I already have a dream wedding.. Naisip ko na, kaso that will change if my future wife has other plans. Darn. Hahaha

I just want a scene, walking in a long winding road, holding her hand, and never let go.

Forever.. Ever.