Monday, October 11, 2010

nawala sa isip

When I saw my avaya and it's 3 minutes before 3 pm, I thought where to go later.. Ongke, Hmmm pahinga or visit my Dad.

May nagtext sa kin, saan na daw ako, sabi ko sa work, lintek, yun 09/10 pala sabado! Kala ko linggo. Bad trip.. Hay, namiss ko yun birthday ng inaanak ko.. Well, katanga ko naman. Sabi ko sa sarili ko, na mismanage ko yun sked ko. Nun last week pala, dapat nasabi ko kana kina Magzi na may shift pala ako ng Sabado. Arrgh.. naman!

Well, tuloy na lang ako kay Dad, pamasahe kay Gerro tapos kamustahin si Dad.. Siyempre nung nagbibiyahe ako, parang wala lang, pero naisip ko pa din, mali talaga ako tingin ng calendar. Siguro kala ko PTP pa din yun 9 ng October.. hehe Pero ang tanga ko talaga. Sobrang busy ko siguro or nawala lang sa isip ko. Sobrang naset ko siguro na ayan sa Sunday ng hapon tuloy na ko ng South. Kaya laking panghihinayan ko naman...

Anyway, as I drop at the Quezon Ave station MRT, siyempre dadaan ng ETON centris. Tingin doon, tapos tignan kung buhay pa yun cellphone tiangge dun. hehe Tapos pasok sa SM Hypermarket na maluwag then daan ng Quantum. Siyempre, mahilig ako sa old skul arcade games, laro na ko ng Street Fighter 3, 3rd strike!

Subukan si Ryu, shin souryuken special pinili ko, may fave super niya. Lumayo naman ako, kaso as usual, at lahat ata ng arcade, may sira na yun joystick. Sobrang di nagreresponse si Ryu na gusto ko. Nilaro ko na lang, talo kay Hugo.. Naman..

Laro naman ako sa kabila.. Mas malala pala yun joystick dun, 3rd stage lang ako sa Ryu. Lalong parang wala lang. Pindot dun, wala ginagawa si Ryu. Bugbog ako.. =(

Sakay na ko sa FX na sobrang mahal. Don Antonio lang, 35 pesos na! Grabe. I arrived there and saw Gerro, well, he's still the same but friendly. =)

Simple lang naman sa masahe niya, pero at least, masarap naman at nakakaginhawa. Siyempre kuwento naman si Gerro and I just nod but I am just happy, because after that event before, it seems I'm getting his trust back. It's just, well, di naman pwede na yun unang goal to get him back to the doctor, which is ayoko ko na ipilit. For now.. Important is approachable siya and happy.

After a long hour of massage, dapat alis na ko, pero kumain na muna ako, since I haven't not eaten after my early lunch at 10am. or 11am.

Then 2nd attempt to go home, pero well, kamustahin ko na lang muna si Dad. Same sermon este talk pala. hehe Pero naiba naman sa huli at tama naman siya, gusto ko sana sabihin para nagawa ko naman lahat eh. Like sacrifices. But well, respect na lang sa kanya and besides, he's right..

I just hope na sana if there is another operation to him, maayos na siya.. =)

After some advices and directions.. I went home na, same route, then sakay sa may shopwise.. Since I always like riding FX on the way home, eh mukhang matagal. May nakita na ko dalawa kaso I'm late to ride on it...

I thought magbus na lang. May nakita ako maluwag na Bus, dun na ko sumakay! Kaso na paakyat na ko at nakaupo, ayun... Kinapa ko na yun shorts ko sa right, my wallet is there, but my blue ruin.. Is nowhere.. Gone.. Lost.. Stolen?

I don't know. Crap. F*ck!!! As I sit sa bus.. Wala na.. Bagal ng response ko talaga. Well, I thought of going back pero wala na, malayo na ko.. I called my phone, it's ringing pero di sinasagot. Kung nasnatch yun dapat wala ng ring but nagring pa din siya..

I dropped na sa speaker perez and I thought taking a cab and going back there! Kaso I'm just tired na. Saka naisip ko baka snatch na din yun, kung nagring baka bait na din mas malala pa mangyari sa kin.. I went home, hopelessly.. Desperate to just lay down and rest, thinking sayang.. Sayang talaga! What a jackass I am..

I know well, yes medyo mahal siya pero like I said about blue ruin, ok siya for me. Music talaga panalo then lalo ngayon, pati notes and memory ng phone ko nun, the quotes, messages whether it's bad or good.. Namiss ko na. Yun hirap na pinagdaanan ko to buy that phone na din, grabe.. Lalo ako nanghina =( Isip na ko ng paraan agad about my sim, so I thought, yun sim na lang na retailer. At least may free text. Kaso sayang yun immortal ko dun sa dati kong sim. hehe

But, overall, I'm just dissappointed.. It's replacable but yun mga pinagdaanan nun, it's priceless..

I texted Dad and ayun sinabon na ko. At ayun, text all the people close to me, from my family, to friends, until sa work and now sa FB.. Sabi nga ni Joanne, talaga ayaw mo na iretrieve. Or others say, what happen, sayang, sagot ko naman, ayun template. hehe Pero ayun, I'm just tired na. Move on na lang asap and well, nah, saka na lang ako magpapalit ng phone. Wag muna today, isip muna ako ang tamang diskarte para di naman maulit yun..

Kung ano pa yun first time mawalan ako phone, yun medyo bago pa.. Grabe pre!

Naisip ko nga magtiyaga na lang ako sa china phone then zune 16gb na lang. Kaso wala naman zune dito. =(

Hay, dami ko na iniisip just to avoid that from happening again. But it was too late. Too late to return that one phone that keeps me going everyday.. Every moment..

At yes, dagdag pa yun gloom ng di pagattend ng party.. Oh crap.. Oh sh*t... Bloody Hell.. Why is like this?

I'm so sad, especially when I'm walking home, no atmosphere of sounds that at least, addicting yet giving me life. Day in day out..

Well, good thing I was able to keep the headset.. There is some memorable part of it..

Bad trip talaga, pag nakikita ko yun displya namin, natanto ko na kung kukuha ako ulit nun, wag yun ganun kulay. Iba na lang.. hehe

Mag ingat na lang at sana wala ng ganun..

Sana naging handa ang isip ko at di nawala =(

Tiis muna kay Shockwave at extra very whatever careful I can be..

I don't want to just stare again at a blank state. =(

It was a very long day for me, a very sad long day..

No comments: